باید درک کرد که بدون نمک بسته بندی تک نفره بدن قادر به عملکرد نیست. NaCl در بسیاری از فرآیندهای متابولیکی نقش دارد. سدیم به آب متصل می شود، در انقباض ماهیچه ها، ترشح هورمون ها شرکت می کند.
نمک به شکل دادن به شرایط برای وجود گلبول های قرمز – گلبول های قرمز کمک می کند. نمک در معده اسید هیدروکلریک تشکیل می دهد که بدون آن هضم غذا غیرممکن است.
به گفته الویرا، نمک به هیدراتاسیون سالم و تعادل الکترولیت در بدن ما کمک می کند، که برای عملکرد صحیح اندام ها ضروری است.
سلول‌ها، ماهیچه‌ها و بافت‌ها به آب نیاز دارند و نمک به آن‌ها کمک می‌کند تا رطوبت لازم را در داخل حفظ کنند. هیدراتاسیون ناکافی می تواند باعث کم آبی بدن شود و بدن را به شدت مستعد ابتلا به اسپاسم عضلانی، سرگیجه و خستگی می کند.
همچنین به گفته این متخصص تغذیه، برای عملکرد صحیح غده تیروئید، بدن به ماده معدنی ید نیاز دارد که می توان آن را از نمک یددار به دست آورد.
کمبود این عنصر می تواند منجر به عملکرد ضعیف غده شود. وجود مقدار کمی نمک یددار در رژیم غذایی می تواند به عملکرد روان این اندام کمک کند.
اما ضرر هم دارد. به خصوص از استفاده بیش از حد. خطر اصلی افزایش فشار خون است (مملو از سکته مغزی است). از نمک بیش از حد، بیماری های کبد و کلیه، آترواسکلروز می تواند تشکیل شود. همچنین مقدار زیادی سدیم منجر به شستشوی کلسیم می شود. این تهدید به نرم شدن استخوان ها و دندان ها می شود.
برای اکثر افراد، کلیه ها نمی توانند سدیم اضافی خون را کنترل کنند. با تجمع سدیم، بدن آب را برای رقیق کردن سدیم حفظ می کند.
این امر هم میزان مایع اطراف سلول ها و هم حجم خون را در جریان خون افزایش می دهد. افزایش حجم خون به معنای کار بیشتر برای قلب و فشار بیشتر بر رگ های خونی است.
